Muzaffer İzgünün otobiyografik eseridir. Çocukluğundan bir kesit anlatır. Güzel kitaptır. İlginç bi anısı var bende :
Bi gün okulda 5 saat aralıksız bu kitabı okudum. Sınıftan bi kız gelip ne okuyosun diye sormuştu. Ben de gayri ihtiyari "Zıkkımın kökü" dedim. Yüz ifadesinden bir şeylerin yanlış gittiğini hemen anladım ve kıza kitabın kapağını gösterdim. Agsgaggahagahag